“Rasim müəllim hər zaman mənim ürəyimdə, düşüncəmdə və bir müdrik insan kimi yanımdadır. İstər çəkilişə gedəndə, istərsə də teatrda tamaşa oynamağa hazırlaşanda mən ondan məsləhət alıram”.

Rubrika.Az xəbər verir ki, bu sözləri Xalq artisti Fəxrəddin Manafov “Sabahın xeyir, Azərbaycan” verilişində görkəmli rejissor Rasim Ocaqovdan danışarkən deyib.

Rejissorla bağlı xatirəsini bölüşən Xalq artisti bunları deyib:

““Otel otağı” filminin İstanbulda çəkilişi idi. Universitet binasının həyətində siqaret əlimdə, oturub türk müəllimin binadan çıxmasını gözləyirdim. O rolu da mənim müəllimin Vaqif İbrahimoğlu oynayırdı. Rasim müəllim dedi ki, o çıxanda siqareti zibilqabına atarsan və ondan sonra qalxıb gözləyərsən.

Vaqif müəllim çıxdı, mən də siqareti bədii formada özümə görə estetik bir dəyərlə zibilqabına atdım. Rasim müəllim “stop” dedi və əlavə etdi, xahiş edirəm siqareti tələm-tələsik at. Yeddi-səkkiz dubldan sonra mən artıq yoruldum və hətta düşündüm ki, yəni mən siqaret də ata bilmirəm. Bilirsiniz, hərdən insanlarda özündənrazılıq hissi yaranır. Görünür, məndə də o balaca xəstəlik yaranmışdı. Və nə yaxşı ki, Rasim müəllim yanımda idi və nə yaxşı ki, həmin xəstəliyi elə ordaca boğub öldürdü.

İkimiz də partladıq. Və necə partladıq...Rasim müəllim beş dəqiqənin içində mənə hər şeyi izah etdi. O izahdan sonra mən siqareti onun dediyi kimi zibilqabına atdım. Çəkilişi bitirdik. Bir az keçmişdi, başımı çevirib gördüm ki, Rasim müəllim zeytun ağacının altındakı skamyada çox fikirli oturub. Birdən fikirləşdim ki, mən özümü ərköyün uşaq kimi apardım. Yaxınlaşıb qrimlənmiş bığımı çıxartdım və başımı onun sinəsinə qoyub dedim: “Rasim müəllim, sizdən dönə-dönə üzr istəyirəm. Siz bilirsiniz ki, mən sizi necə çox istəyirəm, mən sizdən necə asılıyam. Mən düzgün iş görmədim”. Heç nə demədi. Məni qucaqladı və dedi, gəl şəkil çəkdirək. Kənan da aparatını götürüb gəldi və mənim ən çox sevdiyim o şəkli çəkdi.



Sonralar həyat yoldaşımla bir qısa film çəkdik. Ssenari müəllifi o özü idi. Vahidə orada belə bir cümlə yazmışdı. Bir baxın, Rasim müəllim Fəxrəddini – öz filminin qəhrəmanını - artıq özünə oxşadıb. Doğrudan da hərdən mən də düşünürəm ki, Rasim müəllimə bənzəməyə başlamışam.

Ətraflı
Qeyd edək ki, bu gün görkəmli kinorejissor və operator, Azərbaycan və SSRİ Dövlət mükafatları laureatı, Xalq artisti Rasim Ocaqovun anım günüdür.

1933-cü il noyabrın 22-də Şəkidə doğulan Rasim Ocaqov məktəbi bitirdikdən sonra Moskvaya gedir və ölkənin ən elit ali məktəblərindən olan Ümumittifaq Dövlət Kinematoqrafiya İnstitutunu yüksək nəticələrlə başa vurur. Bakıya qayıtdıqdan sonra 1956-cı ildən "Azərbaycanfilm" kinostudiyasında quruluşçu operator işləməyə başlayaraq "Onun böyük ürəyi" bədii filmini çəkən sənətkar, sonrakı illərdə "Əsl dost", "Bizim küçə", "Mən rəqs edəcəyəm", "Sən niyə susursan?", "Skripkanın sərgüzəşti" kimi filmlərlə Azərbaycan operatorluq sənətinə böyük tövfələr verib.

Rejissor kimi ilk filmi 1974-cü ildə istehsal olunan “Qatır Məmməd” olur. Daha sonra rejissor “Tütək səsi”, “Ad günü”, “Bağlı qapı”, “Özgə ömür”, “Park”, “Ölsəm, bağışla”, “Həm ziyarət, həm ticarət”, “İstintaq” kimi filmlərə imza atır.

Filmləri ən nüfuzlu Azərbaycan, ümumittifaq və beynəlxalq mükafatları qazanıb.

Dünya kino ənənələrindən məharətlə yararlanan Rasim Ocaqovun filmlərinin üslubu digərlərindən fərqlənir: kadrın dəqiq kompozisiyası, dramatik epizodlarda görüntünün dəqiq qrafik cilalanması və lirik epizodlarda təsirli əlvan effektlər. Onun rejissorluq işində operator Ocaqovun yenilikləri ilə qanunauyğun əlaqə görünür.

Rasim Ocaqov 2006-cı ildə Bakı şəhərində dünyasını dəyişib.(Teleqraf.com)

RUBRIKA.AZ

Facebook-da paylaş